Книги, похожие на «Rabindranath Tagore, Powrót»

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

Nimfa spotyka Apolla, a ten oczarowany jej urodą rzuca się na nią ogarnięty miłosnym szałem. Na nic – nimfa zamienia się w krzak wawrzynu. Mit o Dafne w kolejnej interpretacji.Choć Świętochowski zaliczany jest zazwyczaj w szeregi pisarzy pozytywistycznych, to wydany w roku 1897 zbiór Bajki estetycznie należy już do epoki Młodej Polski. Autor daleko odchodzi od społecznych kontekstów czasów teraźniejszych i ostrej krytyki politycznej która cechowała go wcześniej. Zwraca się ku antykowi, filozoficznym wywodom i ponadczasowym tropom literackim. Złośliwi mogliby powiedzieć, że jest to już typowo młodpolska grafomania. Miłośnicy – że to rzadka okazja do podglądania estetycznej wrażliwości fin de siecle'u.

Co robić, kiedy ludzie, z którymi dotąd żyliśmy, uznali nas za bezużytecznych i chcą się nas pozbyć? Czemu nagle z przyjaznych stali się tacy okrutni?Osioł, pies, kot i kogut z powodu wspólnego nieszczęścia odnajdują wspólny język i realizują wspólny plan. Nie mają już siły pełnić swoich dawnych obowiązków, to prawda, ale to nie znaczy, że należy im się już tylko śmierć. Mogą przecież zostać muzykantami, wyruszają więc w drogę. Szybko ich „kocia muzyka” zapewnia im dach nad głową i godziwe życie. I nawet nie musieli iść aż do samej tytułowej Bremy. Baśń o godnej starości, o współdziałaniu i… o muzyce.

Motylek to baśń J. Ch. Andersena, w której tytułowy bohater intensywnie poszukuje żony wśród kwiatów.Motylek jednak długo nie potrafi się zdecydować, który kwiatek wybrać na żonę. Nie otrzymuje także żadnych porad. Baśń w żartobliwy sposób zwraca uwagę na problem, jakim jest niezdecydowanie, nieumiejętność wyboru oraz stawianie zbyt wysokich wymagań, zamiast doceniania tego, co inni sobą reprezentują.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.