Книги, похожие на «Дмитрий Сафонов, Сценарии»

«Чон гыч лекше» почеламут аршаш куд ужашан. Икымше ужашыш салтак радамыште шочшо почеламут-влакым пуртенам. Кокымшо ден кумышо ужаш йӧратымаш нерген каласкалат. Нылымше да визымше ужашыште мыйын шӱм-чон верч шонымашым да кучедалмашым ончыктенам. А кудымшо ужашыште шочмо верем нерген возем.

Әсәрдәге вакыйгалар узган гасырның илленче еллар башы, алтмышынчы еллар азагын эченә ала. Авторның үзе күргән, үзе кичергән хәлләр, кызыклы шәхесләр, армия тормышы мавыктыргыч итеп, сурәтле, бай, сәнгати тел белән язылган. Язучының эчке уе, кайбер вакыйгаларга бәя-мөнәсәбәте бүгенге күзлектән карап бирелә. Язучы-әдип бүгеннән – үткәнгә, үткәннәрдән бүгенгегә күпер салып бара. Шуның өчен дә бу китап – истәлек-хатирә генә түгел, ә тирән мәгънәле сәнгать әсәре.

Мы будем гулять по бульвару и улыбаться, целовать своих любимых одесситок, гордясь тем что они наши, будем громко разговаривать и задирать прохожих, и конечно же, мы будем путешествовать по миру, любоваться его красотами и наблюдать как начинают цвести лица местных аборигенов, получивших на свой вопрос: «Откуда ты?», простое: «Из Одессы».