Книги, похожие на «Сергей Васильев, Россия (в сокращении)»

«Тебе на память в книге сейСтихи пишу я с думой смутной.Увы! в обители твоейЯ, может статься, гость минутный!С изнемогающей душой,На неизвестную разлукуНе раз трепещущей рукойДрузьям своим сжимал я руку…»

«Чон гыч лекше» почеламут аршаш куд ужашан. Икымше ужашыш салтак радамыште шочшо почеламут-влакым пуртенам. Кокымшо ден кумышо ужаш йӧратымаш нерген каласкалат. Нылымше да визымше ужашыште мыйын шӱм-чон верч шонымашым да кучедалмашым ончыктенам. А кудымшо ужашыште шочмо верем нерген возем.

Бұл кітапта белгілі қоғам қайраткері, КСРО Журналистер одағының мүшесі, күрделі кезеңде Павлодар облыстық телевизиясын басқарған Мұрат Мұсайбекұлы Әбдірахмановтың (1938—2015 жж.) өлеңдері мен аудармалары жинақталған. Туған жер мен сол өлкенің танымал тұлғаларына арнаған өлеңдері мен атақты татар ақыны Мұса Жәлелдің «Моабит дәптері» туындысының аудармасынан Мұрат Әбдірахманов (әйгілі Үмбетей жыраудың тікелей ұрпағы) дарынының қарымын аңғаруға болады.

Слюной тоски исходит сердце, мне на корме не до утех. Грохочут котелки и дверцы, слюной тоски исходит сердце под градом шуток, полных перца, под гогот и всеобщий смех… Интифаллический, солдатский, их смех мне сердце запятнал. Артюр Рембо