Книги, похожие на «Ги де Мопассан, Przyjaciel patience»

W baśni J. Ch. Andersena przedstawione jest całe życie lnu – od dojrzewania na polu, przez kolejne etapy wykorzystania w produkcji, aż po koniec w płomieniach.Łodyżki lnu oczekują, że będą w przyszłości pięknym płótnem, ale nie wiedzą, co je czeka, zanim zostaną na nie przerobione. Każdy kolejny etap zaskakuje je i każe wyciągać ważną naukę. Baśń przypomina, że rozwój jest związany z różnymi sytuacjami, często trudnymi i bolesnymi, ale nie należy poddawać się i słuchać tych, którzy chcą zasiać ziarno zwątpienia. Uczy, że życie ludzkie, jak życie lnu, potrafi być zaskakujące i przynosić wyzwania, które warto podejmować.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.

Listek z nieba to baśń J. Ch. Andersena opowiadająca do losach rośliny, która wyrosła z listka pochodzącego z nieba.Roślina wykiełkowała na ziemi i jako obca ciągle spotykała się z brakiem akceptacji ze strony sąsiadujących roślin. Tylko od małej, ubogiej dziewczynki otrzymała zachwyt i miłość, ale ta niedługo później umarła.Baśń zwraca uwagę na problem braku akceptacji obcego, niechęci do poznania go, dostrzeżenia jego piękna i zalet, pokochania go takim, jaki jest, a także krytykuje niewłaściwą postawę wobec inności.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.

Przed pewnym pastuszkiem nie lada wyzwanie – musi odpowiedzieć na trzy pytania króla. Nagroda to bajkowy odpowiednik wygranej na loterii. Jakie to pytania i, co ważniejsze, jakich odpowiedzi udzieli pastuszek? Przekonajcie się sami.Kinder- und Hausmärchen, w Polsce nazywane najczęściej baśniami braci Grimm, to legendy i podania ludowe, zebrane przez Jacoba i Wilhelma Grimmów, XIX-wiecznych językoznawców. Zbiór, nierzadko zawierający sceny okrutne, początkowo nie był pisany z myślą o dzieciach i dopiero później został dostosowany do potrzeb młodszych czytelników, niektóre przez samych braci Grimm, inne przez późniejszych wydawców i tłumaczy. Choć od ukazania się pierwszego tomu minęło już ponad 200 lat, baśnie braci Grimm wciąż bawią, straszą i inspirują kolejne pokolenia.

Pana Grubasa czeka niespodziewana wizyta – zmierza do niego korowód bardzo nietypowych gości. Jaki będzie finał tych odwiedzin?Kinder- und Hausmärchen, w Polsce nazywane najczęściej baśniami braci Grimm, to legendy i podania ludowe, zebrane przez Jacoba i Wilhelma Grimmów, XIX-wiecznych językoznawców. Zbiór, nierzadko zawierający sceny okrutne, początkowo nie był pisany z myślą o dzieciach i dopiero później został dostosowany do potrzeb młodszych czytelników, niektóre przez samych braci Grimm, inne przez późniejszych wydawców i tłumaczy. Choć od ukazania się pierwszego tomu minęło już ponad 200 lat, baśnie braci Grimm wciąż bawią, straszą i inspirują kolejne pokolenia.

Niemal wszyscy znają historię o królewnie, siedmiu krasnoludkach i zatrutym jabłku. Nie każdy jednak wie, że nie jest to jedyna Śnieżka w krainie baśni.Poznajcie łagodną Białośnieżkę i jej energiczną siostrę Różankę, dwie dziewczynki mieszkające z matką w przytulnej chatce w lesie. Pewnego zimowego wieczoru, jak to czasem w bajkach bywa, do ich życia zawita magia, a wraz z nią mówiący niedźwiedź, niewdzięczny skrzat z tendencją do popadania w kłopoty, a nawet skarb i zaklęty książę.Baśń Białośnieżka i Różanka była jedną z inspiracji wielokrotnie nagradzanego komiksu Fables (pol. Baśnie).Kinder- und Hausmärchen, w Polsce nazywane najczęściej Baśniami braci Grimm, to opowieści i podania ludowe, zebrane przez Jacoba i Wilhelma Grimmów, XIX wiecznych językoznawców. Zbiór, nierzadko zawierający sceny okrutne, początkowo nie był pisany z myślą o dzieciach, dopiero później został dostosowany do potrzeb młodszych czytelników.