Книги, похожие на «Rabindranath Tagore, Noc ziszczenia»

Jako się pan Lubomirski nawrócił i kościół w Tarnawie zbudował to legenda ludowa opracowana przez Henryka Sienkiewicza.Jej główny bohater był wyznania luterańskiego, jednak usłyszał, że Dzieciątku Jezus nie są mili wyznawcy jego odłamu oraz inni heretycy. Lubomirski bardzo chciałby pojechać do Betlejem i zapytać Dzieciątko o to osobiście, jednak nie ma niestety pieniędzy na taką wyprawę. Pewnego razu dowiaduje się od wędrownego dziada, że na szczycie pobliskiej Babiej Góry jest czarownica, przyszła matka antychrysta, która mogłaby udzielić mu takiej odpowiedzi.Henryk Sienkiewicz, jeden z najbardziej znanych polskich powieściopisarzy epoki pozytywizmu, jest również autorem nowel o tematyce historycznej, religijnej i podróżniczej. Za całokształt twórczości w 1905 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

„Anioł Gabriel… – powtarza Gębarzewski, przewracając księgi – Takiego nazwiska u nas nie ma… Jest tylko Cherubin, ale Mordko…” W Noc Sylwestrową zdarzyć się może wszystko. Nawet rozpatrzenie zażalenia przed siłę wyższą.Są lepsze miejsca na świętowanie nadejścia Nowego Roku, niż zasypany śniegiem pociąg, choćby salony Resursy Obywatelskiej. Uczestnicy balu nie poznają jednak historii, snutej przez telegrafistę i nie dowiedzą się, jak zakończył się spór fizyka z aniołem i po co właściwie potrzebna jest siła tarcia.Bolesław Prus (właściwie Aleksander Głowacki) był świetnym obserwatorem, co znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości – nikt tak jak on nie opisywał nastrojów i mechanizmów społecznych. Współpracował z wieloma gazetami, m.in. „Niwą” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”, a ukazujące się w „Kurierze Warszawskim”, opisujące życie miasta, „Kroniki” cieszyły się dużą popularnością. Brał udział w licznych inicjatywach społecznych i oświatowych.

Państwo Kogucińscy, czyli kurka i kogucik, ich powóz z łupin orzechów zaprzężony w zmaltretowaną kaczkę, a na dokładkę igła i szpilka w roli autostopowiczów – nie są to typowi podróżni i właściciel gospody miał pewne wątpliwości, czy przyjąć takie szemrane towarzystwo. Czy słusznie?Kinder- und Hausmärchen, w Polsce nazywane najczęściej baśniami braci Grimm, to legendy i podania ludowe, zebrane przez Jacoba i Wilhelma Grimmów, XIX-wiecznych językoznawców. Zbiór, nierzadko zawierający sceny okrutne, początkowo nie był pisany z myślą o dzieciach i dopiero później został dostosowany do potrzeb młodszych czytelników, niektóre przez samych braci Grimm, inne przez późniejszych wydawców i tłumaczy. Choć od ukazania się pierwszego tomu minęło już ponad 200 lat, baśnie braci Grimm wciąż bawią, straszą i inspirują kolejne pokolenia.

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!