Книги, похожие на «Блез Паскаль, Myśli»

Baśń J. Ch. Andersena Dzwony to opowieść o mieście, którego mieszkańcy słyszą czasem piękne i mocne bicie dzwonu, ale nie potrafią go zlokalizować.Kolejną przeszkodą jest to, że słyszy je za każdym razem inny człowiek. Mieszkańcy miasteczka zastanawiają się nawet, czy melodia nie jest tylko złudzeniem. Pewnego razu grupa dzieci wybiera się na wyprawę, by odkryć skąd pochodzi tajemniczy dźwięk. Czy odnajdą jego źródło?Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.

Historia Diny, bohaterki Muzy z zaścianka, jest opowieścią smutną.Piękna i utalentowana kobieta nie znajduje szczęścia u boku męża, dlatego wplątuje się w romans z paryskim dziennikarzem. Przenosi się do stolicy Francji, gdzie pragnie robić karierę i żyć pełnią życia. Czy odnajdzie tam swoje miejsce na ziemi? Jak potoczą się jej losy?Historia zainspirowana losami George Sand jest częścią Scen z życia prywatnego cyklu Komedia ludzka.

Poemat prozą opiewający niezwykłość nadmorskiej przyrody i życia codziennego. Każda chwila uchwycona z precyzją uważnego obserwatora i oddana w bogactwie metafor, porównań i wyszukanych epitetów.Żeromski zasłynął jako autor literatury marynistycznej. Pisał powieści, szkice i opowiadania poświęcone tej tematyce, a nawet przewodniki po Pomorzu. Z każdego wersu poematu „Międzymorze” przebija wielka miłość jaką żywił do Bałtyku, jego krajobrazów i nadmorskiej natury. Specyficzną liryczność języka najlepiej odda fragment utworu: „Twórca dnia, wiekuisty i nigdy nie gasnący ogień niebieski, doskonały krąg żywota, światów i bytów, złote słońce stacza się oto z nieboskłonu. W szkarłat niestrzymany dla oka nabrzmiałej kuli przemienia złoto swojego kręgu, rozciąga kulę w kształt wydłużonego elipsoidu – i w wodach puckich, kędyś naprost królewskiego Rzucewa tonie w rozpłomienionym Małego Morza obszarze”.

Wiedźma to według wierzeń ludowych kobieta podlegająca mocy diabła, mająca moc rzucania uroków, ale i kobieta brzydka i złośliwa. O obu tych znaczeniach pisze autorka w interesującej nowelce.Tytułowa bohaterka jest postrachem wsi, dzięki niej kobiety rodzą lub przez nią dzieci umierają, przynosi robactwo, gdy trzeba się zemścić, daje zioła na miłość i przywiązanie albo na odtrącenie. Żyje z niekochanymi córką i wnuczką oraz z ukochanym mężem, dla którego gotowa jest poświęcić wszystko. Lektura noweli zaskakuje, gdyż, co nietypowe dla Orzeszkowej, opowiadanie dominuje tu nad opisem, a sama tematyka znacznie odbiega od zaangażowanych tekstów autorki.

Tytułowa bohaterka baśni J. Ch. Andersena, choinka, jest małym drzewkiem i rośnie w lesie. Cały czas jest niezadowolona z tego, że jest mniejsza od innych drzew i nie może się doczekać, kiedy urośnie.Choinka nie potrafi docenić tego, jak piękne jest życie w lesie – cały czas zajmuje się myśleniem o tym, jak bardzo chce urosnąć i zostać ściętą na Boże Narodzenie.Baśń zwraca uwagę na problem zazdrości i niedoceniania tego, co się ma, oraz niedostrzegania piękna dzieciństwa w pogoni za dorosłością.Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.