Книги, похожие на «Оксана Николаевна Живицкая, Мезальянс»

"Менә тагын  урамнарда яңгыр. Менә тагын яңгыр синсез яуа. Яңгыр җиргә сафлык алып килә, яңгырларда тәннәр җиңеләя, сулышларың иркенәеп кала. Иңнәреңә канат үскән кебек, хыял күкләренә талпынасың. Бүген никтер минем җанда – сагыш. Әллә сине юксынудан микән. Син бит миңа якты яңгыр идең. Назга коргаксыган җаныма син җылы яңгыр булып килеп кердең, татлы тамчыларың белән сибелдең дә йөрәгемнең юшкыннарын юдың. Мин сафланып, үзем булып калдым, мәхәббәтле синең тамчылардан рухыма көч, яшәүгә дәрт   алдым. Рәхмәт сиңа! Яңгыркаем минем… "

Как рассказать незнакомому, но до боли родному человеку, насколько сложно найти в себе силы полюбить? Рассказать, как вообще ты до сих пор живешь на этом свете?Мужчина и женщина каждый день встречаются за соседними столиками в одной и той же кофейне. Он замечает незнакомку, грустящую с томиком сонетов Шекспира. Одалживает девушке свою книгу, открыв которую она уже не может остановиться. Загадочная книга становится сюрпризом и для читателя…