Книги, похожие на «Павел Морозов, Мелодекламация. Заметки у микрофона»

Язучы үзенең беренче җитди китабында яшәешнең иң кискен мәсьәләләрен хәл итәргә алына. Аны бигрәк тә авыр сынаулар үтеп бәхеткә омтылучы яшьләр, яшь гаиләләр язмышы, шул язмышлар белән бәйле милли геройлар, образ-символлар, тормыш детальләре җәлеп итә. Автор тормышта мәхәббәтнең нәфрәттән өстен булуын тагын бер мәртәбә раслап күрсәтә.

Кояш – бихисап нурлардан, диңгез – тамчылардан, ындыр табагындагы көшел бөртекләрдән торган кебек, кеше күңеле дә бик нечкә-нәфис күзәнәкләрдән – гамь нурларыннан тукыла. Танылган галим-педагог, журналист, язучы Илдар Низамов бу китабында шул нурларны шагыйранә парчалар итеп тасвирлаган да, кыйсса көшеле итеп туплап, шулар ярдәмендә замандашының күңел дәрьясын, рухи дөньясын сурәтләргә омтылган.

Эти записки писались на основе жизненного опыта писателя, где смешное и грустное идет рядом и нет разделительной черты. Все рассказы описывают события недавнего и давно ушедшего времени, обнажая печаль и радость человеческого существования… Рассказ был ранее опубликован в сборнике «Летят утки…»

Никогда не спешите умереть, ведь в гости к Богу не бывает опозданий. И неизвестно, что нас ждёт в последний момент жизни.