Книги, похожие на «Ignacy Krasicki, Marnotrawstwo»

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

Pewien mężczyzna, redaktor, współpracownik wielu periodyków, uważający się za człowieka porządnego i obytego, ma perspektywę spędzić Wigilię Świąt Bożego Narodzenia w samotności.Wizja ta bardzo go złości, zwłaszcza gdy pomyśli, że zwykli roznosiciele gazet zasiądą do skromnego stołu w rodzinnym gronie. W pewnym momencie dostrzega tajemniczą zjawę. Ta przedstawia mu się jako Wigilia. Mężczyzna wraz z Wigilią odwiedzi wiele domów, w których ludzie będą zasiadać do świątecznego stołu. Będzie to doskonały pretekst do przyjrzenia się świątecznym obyczajom wśród różnych warstw społecznych.Nowela Bolesława Prusa pt. Wigilia wyraźnie koresponduje z klasyczną Opowieścią wigilijną Charlesa Dickensa. Utwór polskiego autora został po raz pierwszy opublikowany w „Kurierze Warszawskim” w latach siedemdziesiątych XIX wieku.

Gdy do Ameryki przybyli Europejczycy, indiańska wioska Chiavatta została całkowicie zajęta przez białych, a autochtoni zamordowani.W mieście, w którym kosztem indiańskiej kultury rozkwitła cywilizacja, pozostał tylko jeden rodowity Indianin, dziesięcioletni chłopiec, który wkrótce dołączył do lokalnej trupy cyrkowej. Gdy przyszedł czas na występ cyrkowców, cieszył się on ogromnym zainteresowaniem – zwłaszcza ze względu na występ ostatniego Indianina. Cyrkowe przedstawienie okazuje się jednak bardzo zaskakujące.Sachem to nowela autorstwa Henryka Sienkiewicza, która została opublikowana po raz pierwszy w 1889 roku. To głos pisarza w sprawie kolonizacji – Sienkiewicz ukazuje obraz społeczeństwa zbudowany na całkowitym wyniszczeniu innej kultury. Na wybór tematu i znajomość realiów miało wpływ doświadczenie podróżnicze Sienkiewicza.

Utwór, w którym Eliza Orzeszkowa podejmuje jeden z wiodących w jej twórczości motywów: ukazuje tragiczny los człowieka uzależnionego od majętnego ziemianina.Piotr Żmuda, poczciwy, prostolinijny pracownik stacji kolejowej, jest bezgranicznie oddany swojej rodzinie – żonie i córce. Kiedy w jego życie wkracza syn właściciela ziemskiego, jego losy zaczynają dramatycznie zmierzać ku osobistej tragedii. Stopniowo pozbawiony wierności żony, niewielkich zasobów materialnych i pracy, kończy jako jeden z żebraków. Atrakcyjność utworu polega na zastosowaniu przez Orzeszkową niebanalnej formy narracji; sprawozdawcą historii Piotra uczyniła postać, która sprowadziła na naiwnego kolejarza pasmo nieszczęść.