Книги, похожие на «Franciszek Mirandola, Lux Perpetua»

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

Młody Diokles pogrąża się w modlitwie do Ateny. Prosi ją o to, by mógł poznać Prawdę, odkryć tajemnicę, nad którą dumają filozofowie.Jest gotów poświęcić wszystkie inne dziedziny życia, by móc poznać to, co nie było dane jeszcze nikomu. Jego modlitwa okazuje się skuteczna – Atena, po uświadomieniu Dioklesowi, że wyrzeka się wszystkiego innego – pozwala dostąpić wielkiej tajemnicy. Będzie to miało ogromne konsekwencje dla młodzieńca.Diokles to nowela (baśń ateńska) Henryka Sienkiewicza z 1906 roku. Pisarz, odwołując się do świata starożytnej Grecji, przedstawia w nim to, z czym wiąże się dążenie do nieznanych, niepojętych wartości, do Absolutu.

Scenka z miejskiego życia – w spokojny dzień na rynku robi się zamieszanie. Chriukin, jubiler, goni przerażonego charta, krzycząc głośno. Pokazuje tłumowi zraniony palec i twierdzi, że to pies go ugryzł.Obserwujący zdarzenie policjant decyduje o spisaniu protokołu, by ukarać zwierzę i jego właściciela. Pojawiają się jednak wątpliwości co do tego, jaki był faktyczny przebieg zdarzenia.Anton Czechow był jednym z najsłynniejszych rosyjskich nowelistów i dramatopisarzy, którego lata twórczości obejmują przede wszystkim drugą połowę XIX wieku. Znany przede wszystkim ze swoich „małych form literackich” o tematyce obyczajowej. Odtwarzał w nich obrazy z życia przeciętnych ludzi, głównie kupców, urzędników, ziemian. W jego utworach dominowały wątki społeczno-psychologiczne, nie stronił również od satyry. Jego twórczość dramatyczna od lat cieszy się zainteresowaniem reżyserów i jest wystawiana na deskach teatru w wielu krajach.

Hinduski bóg Kryszna jest zachwycony lotusem – zachwycającym, delikatnym kwiatem. Stwierdza, że nie ma wśród ludzi tak pięknych, jak lotus.Dochodzi jednak do wniosku, że może to zmienić i na wzór kwiatu stwarza cudowną dziewczynę. Będzie musiał podjąć próbę znalezienia dla niej właściwego miejsca.Bądź błogosławiona to adaptacja hinduskiej legendy, w której Henryk Sienkiewicz przedstawia zależności piękna i poezji. Utwór powstał w 1894 roku, jest realizacją fascynacji filozofią i kulturą Wschodu, mitologią i dalekimi podróżami.

Statek „Purpura” owiany był legendą. Potężny, solidny, wytrzymały nigdy nie przysparzał załodze żadnego kłopotu.Wkrótce lata jego świetności minęły i zaczął się psuć. Niestety załoga, przyzwyczajona do tego, że na statku nie trzeba nic naprawiać ani walczyć z żywiołem, nie potrafiła poradzić sobie, gdy nadeszła chwila katastrofy. Podjęła wręcz emocjonalne, bezsensowne działania. Wkrótce głosy, ostrzegające wcześniej o zagrożeniu, pouczyły pozostałych przy życiu członków załogi, że trzeba podjąć się wspólnej pracy, by okręt znów popłynął.Baśń Legenda żeglarska została opublikowana w 1900 roku przez redakcję „Tygodnika Illustrowanego”. Opisane losy załogi i okrętu można odczytać jako komentarz do dziejów Polski – zwłaszcza krytykę nieudanych powstań, niezrozumienie dla konieczności przemyślanego działania zamiast romantycznych zrywów.