Книги, похожие на «Eliza Orzeszkowa, Kędy płyną dwa złote ruczaje…»

Gdzieś w podlaskiej wiosce w chałupie pracuje po nocach Judka, żydowski krawiec. Przygotowuje on palto dla dziedzica Onufrego – musi wyżywić swoją dużą rodzinę z marnej pensji krawieckiej.Nowela Łaciarz ukazuje losy ubogiego Żyda, który pracuje po nocach i choć wiedzie życie skromne, jest ono spokojne i w miarę szczęśliwe. Czy jednak uda mu się skończyć ubranie dla Onufrego na czas?Klemens Junosza to powieściopisarz, nowelista i felietonista drugiej połowy XIX wieku. Przez długi czas pisywał do różnych czasopism warszawskich i lubelskich. W swoich utworach często poruszał tematykę związaną ze środowiskami chłopskimi, mieszczańskimi i żydowskimi.

Umierający rozprawia o przyczynach, dla których jego ostatnia wola będzie miała zadziwiającą dla bliskich treść. Wyliczając wady ludzkie powoli zbliża się do wyjawienia treści swojego testamentu.Aleksander Świętochowski był wpływowym przedstawicielem postępowej inteligencji warszawskiej końca XIX wieku. Publikacja tekstu programowego My i Wy w 1871 roku wstrząsneła środowiskiem intelektualnym, które określało właśnie na nowo swoje cele i metody działania w popowstaniowej rzeczywistości. Jego kolejny esej Praca u podstaw był jednym z fundamentów, na którym kształtował się pozytywistyczny system wartości. W opowiadaniach Świętochowskiego widoczne jest silne zacięcie dydaktyczne.

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

H. K. T. to tytuł bajki Henryka Sienkiewicza, ale przede wszystkim skrótowa nazwa organizacji nacjonalistycznej (znanej również jako Hakata), której celem była germanizacja na ziemiach pruskich.Sienkiewicz przedstawia w bajce scenkę – rozmowę dwóch ptaków, sokoła i sępa. Sęp pragnie zabić sokoła, zjeść i przejąć jego gniazdo.W krótkim utworze Sienkiewicz w prosty sposób przedstawił politykę działania tego, kto uważa się za silniejszego i rości sobie prawo do przemocy, wobec innych – choć czasem nie dostrzega jego siły…Opowiadanie H. K. T. zostało po raz pierwszy opublikowane w 1902 roku na łamach „Tygodnika Ilustrowanego”.