Книги, похожие на «Bruno Schulz, Jesień»

Gargantua i Pantagruel, tytułowi bohaterowie powieści Francois Rabelais'go, to olbrzymy znane francuskiej publiczności z podań ludowych.Podobno Rabelais kupił na straganie anonimowe dzieło opisujące losy Gargantui, a lektura utworu zainspirowała go napisania własnej wersji dziejów olbrzyma oraz jego syna, Pantagruela. Powieść przedstawia życie bohaterów od samego początku – włącznie z historią ich poczęcia i narodzin; ukazuje zarówno ich codzienność, jak i przygody: udział w walkach i podróżach. Dzieło zachowuje ludowy, trochę sowizdrzalski charakter – przygody są wzbogacane trywialnym humorem obfitującym w dowcipy o tematyce fekalnej i płciowej. W Gargantui i Pantagruelu łączy się wulgarność i erudycja autora – niektóre z żartów mają charakter lingwistyczny i wymagają znajomości francuskiego i łaciny. Niewątpliwie wiele słuszności ma tłumacz, wskazując, że w całej pełni smakować w pismach Rabelais'go mogą bodaj tylko mężczyźni; bowiem wśród beztroskich fantazji i facecji dochodzi mimo wszystko do głosu kulturowe dziedzictwo mizoginii, szczególnie w stosunku do kobiecej fizyczności i fizjologii.Gargantua i Pantagruel to najsłynniejsze dzieło autorstwa Francois Rabelais'go. Poszczególne tomy były wydawane od lat 40. XVI wieku, ostatni z nich doczekał się publikacji już po śmierci pisarza w latach 60.

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

Na podstawie spisanej przez braci Grimm historii powstało wiele filmów, przestawień teatralnych, książeczek, nawet memy i gry komputerowe. Wszyscy lubią poczciwe krasnoludki, którym obraz z wytwórni Disneya z 1937 r. przyporządkował sympatyczne imiona: Gapcia, Śpioszka, Gburka i innych.Motywy tej historii pojawiają się w dawnych opowieściach z całego świata: znane są wersje albańskie, rosyjskie, malezyjskie i indyjskie. Źródeł baśni doszukiwano się także w losach żyjącej w XVI w. księżniczki Margarete von Waldeck, nieszczęśliwie zakochanej w hiszpańskim następcy tronu i otrutej z tego powodu, albo w postaci Marii Sophii von Erthal, bawarskiej szlachcianki, której macocha posiadała „mówiące” lustro, jedno z cudów techniki, jakie rozpalały wyobraźnię ludzi w XVIII w.Warto jednak wspomnieć, że w pierwszym wydaniu Baśni braci Grimm zazdrosna o urodę morderczyni Śnieżki była jej matką, a nie macochą… Brrr.

Jądro ciemności jest opowiadaniem poruszającym dyskusyjną kwestię kolonializmu, którą Conrad miał okazję poznać empirycznie podczas wizyty w Kongo.Utwór uważany jest za arcydzieło, jedno z ważniejszych w dorobku twórców literatury angielskiej. Na język polski został przetłumaczony przez Anielę Zagórską, kuzynkę pisarza.Joseph Conrad w dość młodym wieku, nie kończąc szkoły, wyjechał do Francji, gdzie został marynarzem. Osiadł w Anglii, by rozpocząć tam działalność literacką, a rok później (w 1895 roku) wydać pierwszą powieść – Szaleństwo Almayera. Jego twórczość uznawana jest za wybitną ze względu na obecność pierwiastków romantycznych i pozytywistycznych.