Книги, похожие на «Bruner Ludwik, Jeden miesiąc życia: utwory prozą»

Zbankrutowany ziemianin najmuje się jako odźwierny w luksusowym hotelu. Urzędnicza rodzina oszczędza każdy grosz na edukację syna.„Widma” Orzeszkowa redagowała trzykrotnie, skracając i zmieniając formę powieści. Opowieść o podróży w górę i w dół drabiny społecznej, osadzona w rzeczywistości niewielkiego miasteczka, jest jednym z programowych utworów epoki pozytywizmu promującym pracę u podstaw i edukację narodową. Eliza Orzeszkowa jest jedną z najważniejszych pisarek polskich epoki pozytywizmu. Jej utwory cechuje ogromne wyczucie na problemy społeczne – w mowie pogrzebowej Józef Kotarbiński nazwał ją wręcz „czującym sercem epoki”.

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

Nowela, w której Eliza Orzeszkowa rozprawia się ze stereotypem Żyda, a dzięki sprytnym zabiegom jego pozorne wady przedstawia jako zalety.Samson, wbrew temu stereotypowi, nie ma pojęcia o biznesie i wielkich pieniądzach. Pochodzi z ubogiej rodziny, ale udało mu się osiągnąć wiele dzięki temu, że przywiązywał dużą wagę do swojej edukacji i wciąż zdobywał wiedzę na temat religii i tradycji żydowskich. Stał się uczonym teologiem i metafizykiem, czym zdobył szacunek i uznanie ludzi. Samson wraz z rodziną wiedzie szczęśliwe życie, ale jego wykształcenie nie pozwala na to, by dobrze zarabiać. Na szczęście towarzyszy mu przedsiębiorcza żona, która swoim zachowaniem potwierdza, że kobiety mogą na równi z mężczyznami troszczyć się o majątek rodziny, i dba o dobre imię męża. Bohater wydaje się być oderwany od rzeczywistości, ale czy tak jest naprawdę? Aby dowiedzieć się, w czym tkwi siła Samsona, przeczytajcie nowelę Elizy Orzeszkowej.

On i ona. Spotkanie niby przypadkowe, ale bardzo wyczekiwane. Rozmowa przechodzi we flirt, a flirt w coś jeszcze poważniejszego.Do miasta przyjeżdża piękna dziewczyna z małego dworku. Niby do ciotki, ale tak naprawdę w poszukiwaniu chłopaka, który był z wizytą na wsi jakiś czas wcześniej. Spotykają się i oderwać się od siebie już nie mogą. I niby wszystko już wiemy, i już trzymamy za nich kciuki, kiedy dowiadujemy się o tej trzeciej. Eliza Orzeszkowa jest jedną z najważniejszych pisarek polskich epoki pozytywizmu. Jej utwory cechuje ogromne wyczucie problemów społecznych – w mowie pogrzebowej Józef Kotarbiński nazwał ją wręcz „czującym sercem epoki”.