Книги, похожие на «Эдгар Аллан По, Hop-frog»

Młody Francuz René, szukając ukojenia swoich smutków,przybywa do kolonii w Luizjanie i zamieszkuje wśródokolicznych Indian. Po latach nalegań, opowiada dwómmentorom, staremu wodzowi Szaktasowi i mądremu księdzuSuel, historię swojego nieszczęścia, które skłoniło godo porzucenia ojczyzny.Chateaubriand, czerpiąc z własnych doświadczeń, przedstawiaprzeżycia wrażliwego młodego człowieka, który zatraca sensżycia, pogrążając się w melancholii.

Michałko, przezywany durnym, przenosi się do Warszawy. Ma nadzieję na pracę i lepsze życie. Zostaje zatrudniony na budowie, zakochuje się. Nic jednak nie układa się po jego myśli, życie w mieście odbiega od jego wyobrażeń, nie rozumie zachowania napotykanych ludzi. Pewnego dnia na budowie dochodzi do wypadku. Michałko jest przerażony…Bolesław Prus (właściwie Aleksander Głowacki) był świetnym obserwatorem, co znalazło odzwierciedlenie w jego twórczości – nikt tak jak on nie opisywał nastrojów i mechanizmów społecznych. Współpracował z wieloma gazetami, m.in. „Niwą” i „Tygodnikiem Ilustrowanym”, a ukazujące się w „Kurierze Warszawskim”, opisujące życie miasta, „Kroniki” cieszyły się dużą popularnością. Brał udział w licznych inicjatywach społecznych i oświatowych.

Czasem los uśmiecha się do nas w najmniej spodziewanym momencie. Ktoś pomaga ubogiemu szewcowi – w nocy w jego warsztacie powstają przepiękne buty, prawdziwe arcydzieła sztuki rzemieślniczej. Kto je szyje i co z tego wyniknie?Przedstawiamy jedną z trzech krótkich przypowieści o skrzatach, zebranych przez braci Grimm pod wspólnym tytułem Bajki o krasnoludkach.Kinder- und Hausmärchen, w Polsce nazywane najczęściej baśniami braci Grimm, to legendy i podania ludowe, zebrane przez Jacoba i Wilhelma Grimmów, XIX-wiecznych językoznawców. Zbiór, nierzadko zawierający sceny okrutne, początkowo nie był pisany z myślą o dzieciach i dopiero później został dostosowany do potrzeb młodszych czytelników, niektóre przez samych braci Grimm, inne przez późniejszych wydawców i tłumaczy. Choć od ukazania się pierwszego tomu minęło już ponad 200 lat, baśnie braci Grimm wciąż bawią, straszą i inspirują kolejne pokolenia.

Na podstawie spisanej przez braci Grimm historii powstało wiele filmów, przestawień teatralnych, książeczek, nawet memy i gry komputerowe. Wszyscy lubią poczciwe krasnoludki, którym obraz z wytwórni Disneya z 1937 r. przyporządkował sympatyczne imiona: Gapcia, Śpioszka, Gburka i innych.Motywy tej historii pojawiają się w dawnych opowieściach z całego świata: znane są wersje albańskie, rosyjskie, malezyjskie i indyjskie. Źródeł baśni doszukiwano się także w losach żyjącej w XVI w. księżniczki Margarete von Waldeck, nieszczęśliwie zakochanej w hiszpańskim następcy tronu i otrutej z tego powodu, albo w postaci Marii Sophii von Erthal, bawarskiej szlachcianki, której macocha posiadała „mówiące” lustro, jedno z cudów techniki, jakie rozpalały wyobraźnię ludzi w XVIII w.Warto jednak wspomnieć, że w pierwszym wydaniu Baśni braci Grimm zazdrosna o urodę morderczyni Śnieżki była jej matką, a nie macochą… Brrr.