Книги, похожие на «Адам Мицкевич, Droga nad przepaścią w Czufut-Kale»

Jaka tajemnica kryje się za wizytami świetlistej postaci w domu pewnej rodziny? Czy coś sprawiło, że dusza nie może zaznać spokoju?Kinder- und Hausmärchen, w Polsce nazywane najczęściej baśniami braci Grimm, to legendy i podania ludowe, zebrane przez Jacoba i Wilhelma Grimmów, XIX-wiecznych językoznawców. Zbiór, nierzadko zawierający sceny okrutne, początkowo nie był pisany z myślą o dzieciach i dopiero później został dostosowany do potrzeb młodszych czytelników, niektóre przez samych braci Grimm, inne przez późniejszych wydawców i tłumaczy. Choć od ukazania się pierwszego tomu minęło już ponad 200 lat, baśnie braci Grimm wciąż bawią, straszą i inspirują kolejne pokolenia.

Jak zostać doktorem? Okazuje się, że czasem wystarczy abecadło, dobre ubranie, szyld z hasłem „Jestem doktór wszechwiedzący” i dużo, ale to naprawdę dużo szczęścia. Dobrze też nosić nazwisko przypominające nazwę potrawy. Tylko tyle, a do osiągnięcia wszechwiedzy nie będzie już potrzebna żadna wiedza.Kinder- und Hausmärchen, w Polsce nazywane najczęściej baśniami braci Grimm, to legendy i podania ludowe, zebrane przez Jacoba i Wilhelma Grimmów, XIX-wiecznych językoznawców. Zbiór, nierzadko zawierający sceny okrutne, początkowo nie był pisany z myślą o dzieciach i dopiero później został dostosowany do potrzeb młodszych czytelników, niektóre przez samych braci Grimm, inne przez późniejszych wydawców i tłumaczy. Choć od ukazania się pierwszego tomu minęło już ponad 200 lat, baśnie braci Grimm wciąż bawią, straszą i inspirują kolejne pokolenia.

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

Co robić, kiedy ludzie, z którymi dotąd żyliśmy, uznali nas za bezużytecznych i chcą się nas pozbyć? Czemu nagle z przyjaznych stali się tacy okrutni?Osioł, pies, kot i kogut z powodu wspólnego nieszczęścia odnajdują wspólny język i realizują wspólny plan. Nie mają już siły pełnić swoich dawnych obowiązków, to prawda, ale to nie znaczy, że należy im się już tylko śmierć. Mogą przecież zostać muzykantami, wyruszają więc w drogę. Szybko ich „kocia muzyka” zapewnia im dach nad głową i godziwe życie. I nawet nie musieli iść aż do samej tytułowej Bremy. Baśń o godnej starości, o współdziałaniu i… o muzyce.

Dziecko-niespodzianka, dziecko na mocy wymuszonej obietnicy przekazane obcej osobie, zanim jeszcze się urodziło, to motyw wielu opowieści. Czarownica zdobywa śliczną małą dziewczynkę, która rośnie jak bujna roszpunka i staje się coraz piękniejsza. Ale wiedźma nie jest dla Roszpunki dobrą matką: zamyka ją w wieży na odludziu.Moralizatorski charakter baśni zwraca się tu – co rzadkie – nie do dzieci i młodzieży, ale do ich wychowawców. Przekaz, jaki płynie z tej historii, uświadamia im, że nie można na siłę próbować zatrzymać wychowanka czy wychowanicy tylko dla siebie, izolować od świata. Młodość znajdzie swoją drogę i swoją miłość, wbrew zazdrosnym opiekunom i choćby kosztem wielkich cierpień.Wersja baśni spisana przez braci Grimm różni się znacznie od opowieści z disneyowskiego filmu, ale łączy je nie tylko postać dzielnej, rozśpiewanej bohaterki o pięknych włosach. Wspólne pozostaje również przekonanie, że można pokonać wszelkie, nawet zdawało by się miażdżące przeszkody.