Книги, похожие на «nieznany Autor, Agady talmudyczne»

Główny bohater opowiadania Płomyk, Piotr Lipiecki, to chłop, który pracował dla Niemców przy wykopie ziemniaków.Gdy prace się zakończyły, chciał zabrać z baraku, w którym miał miejsce do spania, święty obrazek i ołowianą lampkę. Po drodze jednak poczuł, że zaczyna chorować. Po dotarciu do baraku uznał, że nie da rady ruszyć w drogę powrotną do rodzinnej wsi – położył się więc na swoim tapczanie, by odpocząć. Choroba jednak postępowała coraz bardziej, więc Piotr przeraził się, że zapewne niebawem umrze, a Niemcy pochowają go w obcej wierze i bez należytego szacunku. Zaczął się więc gorąco modlić…Henryk Sienkiewicz, jeden z najbardziej znanych polskich powieściopisarzy epoki pozytywizmu, jest również autorem nowel o tematyce historycznej, religijnej i podróżniczej. Za całokształt twórczości w 1905 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury.

Wojna! – powiedziała zdyszana Marta – będą się wszyscy zabijać.Powrót do Niżpola w dużo mniej sielskich okolicznościach. Mali Charlęscy wciąż przeżywają dziecięce przygody, beztroskę Skarbów zdmuchnął jednak wiatr wielkiej historii. Zofia Żurakowska pokazała I wojnę światową z nietypowej perspektywy: widzianą oczami dzieci. Dobrze wiedziała, o czym pisze, w końcu Niżpol to literackie odbicie jej rodzinnego Wyszpola.Lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce wiedzieć, co czytała młodzież w okresie 20-lecia międzywojennego. Książki Zofii Żurakowskiej, choć dziś zapomniane, cieszyły się wtedy dużą popularnością. Po II wojnie zostały usunięte z bibliotek przez cenzurę i przez pewien czas nie były wznawiane.Pożegnanie domu, to druga po Skarbach część nieukończonej trylogii opartej na wspomnieniach autorki. Trzecia, Nieporozumienie, nie wyszła poza sferę notatek – Zofia Żurakowska zmarła w 1931 roku na gruźlicę. Na jej nagrobku widnieje napis: autorka Pożegnania domu.

Wszystko zaczęło się od przechwałek dumnego ojca pięknej córki. Niestety, pewien król potraktował je zbyt poważnie i teraz nieszczęsna dziewczyna musi udowodnić, że umie zmieniać siano w złoto. Na szczęście pojawia się nieoczekiwana pomoc. Wszystko ma jednak swoją cenę, a ta okazuje się stanowczo zbyt wysoka. Jedyne co może uratować naszą bohaterkę, to odpowiedź na najtrudniejszą zagadkę świata – jak ma na imię jej dobroczyńca.Rumpelstilzchen, jedna z bardziej znanych baśni braci Grimm, nie poddaje się łatwo przekładowi. W polskich wydaniach podstępny karzeł nie zawsze nazywa się Rupiec Kopeć, bywa też Titeliturym i Rumpelsztykiem, Dydkiem i Rumpelstiltskinem, a nawet Hałasikiem. Może to on sam rzucił zaklęcie, żeby już nikt nigdy nie poznał jego prawdziwego imienia i nie pokrzyżował mu szyków?

Gdy mała Idalka ma pytanie, zwraca się z nim do Fredzia, studenta, potrafiącego odpowiedzieć na każde jej pytanie. Ponadto Fredzio potrafi wymyślać ciekawe zabawy i opowiadać piękne, magiczne historie.Pewnego razu Idalka pyta Fredzia o to, dlaczego kwiaty, które jeszcze poprzedniego dnia stały w wazonie, na następny dzień są już zwiędnięte. Fredzio zdradza jej, że kwiaty, tak jak ludzie, biorą udział w eleganckich balach. Idalka pragnie taki bal zobaczyć…Hans Christian Andersen to duński autor żyjący w latach 1805–1875, jeden z najpopularniejszych baśniopisarzy. Pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze, ale to baśnie należą do jego najbardziej znanych utworów. Nie chciał jednak, by kojarzono je z twórczością tylko dla dzieci – kierował je do wszystkich, niezależnie od wieku.

Czasami wydostanie się z sytuacji bez wyjścia okazuje się dopiero początkiem problemów. Dzielna młoda dziewczyna zostaje wplątana w kłopoty z powodu przechwałek swojego ojca. Musi pod groźbą śmierci dokonać rzeczy niemożliwej: przemienić słomę w złoto. Wtem zjawia się krasnoludek – pomocny, ale nie bezinteresowny.Nasza bohaterka – której imienia nie znamy! – nie ma wyboru, trzeba zgodzić się na straszny warunek postawiony przez magicznego pomocnika. Kiedy dochodzi do spełnienia wymuszonej obietnicy, mądra dziewczyna dostaje jeszcze jedną szansę – i okazuje się, że potrafi ją wykorzystać.Tytuł zdradza zagadkę, której rozwiązanie uratuje bohaterkę. Ten tytuł brzmiał różnie w kolejnych przekładach baśni Grimmów. Niemiecki skrzat Rumpelstilzchen otrzymał od polskich tłumaczy imiona: Dydko, Rupiec-Kopeć, Rumpelsztyk i Hałasik. Główny motyw tej historii nawiązuje w każdym razie do prastarego wierzenia, według którego ktoś, kto pozna prawdziwe imię człowieka, demona lub przedmiotu, zyskuje nad nim magiczną władzę.